Za pomocą mojego aparatu mowy, zdolności artykułowania dźwięków, niskiej barwy głosu, ze spokojem i łatwością wypowiem to, co mam Ci ważnego do przekazania. Ty dzięki swoim oczom i zmysłowi wzroku patrz uważnie na moje usta, dzięki uszom i zmysłowi słuchu słuchaj z dokładnością tego, co mówię (Twój mózg odbierze bodziec, przetworzy go tak, abyś uzyskał klarowny obraz tego, co powiedziałam). Moja praca dobiega końca. Teraz tylko i wyłącznie od Ciebie zależy jak zinterpretujesz moje słowa. Ja ewentualnie mogę, jako fakultet, udzielić Ci kilku porad, jak dalej postępować z tym, co miałam na myśli mówiąc do Ciebie. Także: ucisz się, niech w pomieszczeniu panuje cisza, zrelaksuj, zaparz gorącą kawę z mlekiem i kosztuj ją łyk po łyku, delikatnie, rozsiądź się w wygodnym fotelu. W takich warunkach możesz przejść do analizowania całej mojej wypowiedzi. Zrób to krok po kroku, w taki sposób jak uczono Cię na lekcjach języka polskiego, jeśli należałeś do grona pilnych uczniów, nie będziesz miał z tym problemów. Po głębokiej analizie zastanów się, czy niczego nie pominąłeś. Ostatecznym Twoim działaniem jest wysunięcie wniosków. Dobrze, jesli się pojawią, a jeśli należysz do klasy ludzi inteligentnych zorientujesz się, że wniosek jest tylko jeden. Jaki? Nie mogę powiedzieć. Podpowiem tylko, że negatywny w stosunku do Twojej osoby. Efekty końcowe takie jak: wyrzuty sumienia, obojętność, albo tradycyjne: "Pff, jestem ponad to" nie interesują mnie. One pokażą światu jakim jesteś człowiekiem i w ten sposób mój cel zostanie osiągnięty.


Archive - Words on sings.